Info operaties aan de amandelen bij volwassenen

OPERATIES AAN DE AMANDELEN BIJ VOLWASSENEN
Het lichaam bezit een uitgebreid systeem om infecties te bestrijden, het zgn.
lymfkliersysteem. De overgang van mond en neus naar de keel bevat, als een soort ring, veel
van dit lymfklierweefsel. Het vangt binnendringende ziekteverwekkers zoveel mogelijk op en
maakt ze onschadelijk.
Op een paar plaatsen is dit lymfklierweefsel verdikt:
1. in de neus-keelholte
Dit is de ruimte achter de neus boven het zachte verhemelte. Het verdikte lymfklierweefsel in
het dak van de neus-keelholte noemt men adenoïde vegetaties of poliepen. De poliepen of
adenoïde vegetaties zijn vooral bij jonge kinderen aanwezig. Vanaf ongeveer het 8ste
levensjaar neemt de grootte af.
2. in de keel
De zgn. keelamandelen (de tonsillen) zijn te zien als knobbels links en rechts achter in de
keel. De huig, het aanhangsel van het zachte verhemelte, hangt midden tussen de
keelamandelen.
3. achter op de tong
Dit deel wordt de tongamandel genoemd en gaat aan de zijkant van de tong over in de
keelamandelen. De tongamandel geeft slechts zelden klachten.
De poliepen en amandelen vormen maar een klein gedeelte van het lymfkliersysteem van het
lichaam. Eventuele verwijdering heeft daarom geen merkbare gevolgen voor deze afweer.
Wat voor klachten kunnen de amandelen geven?
- Wanneer u op volwassen leeftijd nog een neusamandel hebt, dan kunnen er enkele klachten
optreden, zoals een verstopte neus, door de neus praten, herhaalde perioden met
verkoudheden, open mondademhaling en snurken.
- Bij een acute ontsteking van de keelamandelen bestaan de klachten in het algemeen uit een
korte periode van keelpijn met slikklachten, algemeen ziektegevoel en soms koorts.
Dergelijke perioden kunnen zich meerdere malen per jaar voordoen.
- De amandelen kunnen ook chronisch in meer of minder ontstoken toestand verkeren. In het
laatste geval kunnen klachten optreden van moeheid, lusteloosheid, snurken, matige eetlust en
slechte adem.
- Als amandelen ontstoken raken zwellen ze op. Hierbij kunnen ook lymfeklieren in de hals
zwellen en pijnlijk zijn.
- Bij uitzondering breidt de ontsteking van de keelamandel zich uit tot in het omliggende
weefsel waarin zich dan etter ophoopt (peritonsillair abces). Hierbij kan nauwelijks geslikt
worden en is er veel slijmvorming, kan de mond moeilijk geopend worden, zijn de
lymfeklieren in de hals gezwollen en is er vaak hoge koorts.
Wanneer is het gewenst om de keelamandelen te verwijderen?
De beslissing om de amandelen te verwijderen is afhankelijk van de ernst van de klachten.
Ook de frequentie van de klachten - hoe vaak treden ze op - speelt hierbij een rol.
Wanneer het onvoldoende lukt om de klachten met medicijnen (pijnstillers en/of antibiotica)
te bestrijden of als er te vaak medicijnen moeten worden gebruikt, kan het verstandig zijn om
de amandelen weg te nemen. Soms zal hierbij de neusamandel, indien nog aanwezig, ook
verwijderd worden.

De operatie heeft plaats onder algemene narcose. De voorziene hospitalisatieduur bedraagt 1
tot 3 dagen.
Is er kans op complicaties?
Bij iedere operatie, ook het verwijderen van de amandelen, is er sprake van enig risico. In dit
geval is het voornaamste risico een nabloeding.
Een normale bloedstolling na de operatie is van groot belang, daarom mag u voorafgaand aan
deze ingreep geen bloedverdunnende middelen gebruiken. Het gaat hierbij met name om
pijnstillers die acetylsalicylzuur bevatten (Aspirine, Dispril, Aspegic, Aspro enz.). Wanneer u
anti-stolling gebruikt, moet u dit absoluut vooraf melden. Eveneens moet u vermelden als er
in uw familie aangeboren bloedstollingsstoornissen voorkomen.
Wat kunt u verwachten na de operatie?
Direct na de ingreep heeft u pijn in de keel en moeite met slikken. De pijn kan uitstralen naar
de oren. Veel drinken van koud water is belangrijk en kan de pijn verlichten. Daarnaast moet
u schrapen van de keel zien te voorkomen.
Meestal komt er na de operatie wat vers bloed uit de keel. Ook kan donker bloed worden
gebraakt; dit is oud bloed dat tijdens de operatie in de maag terecht is gekomen.
Weer thuis:
Pijn kan gewoonlijk goed worden bestreden met Paracetamol (bijv. Dafalgan, Perdolan
mono) of andere analgetica (Cataflam, Brufen).
Op de plaats waar de amandelen zaten vormt zich een grijswitte korst, die meestal na zeven
tot acht dagen loslaat en spontaan verdwijnt. De uitademinglucht kan hierdoor wat weeïg
ruiken. Bovendien kunt u een wat metaalachtige smaak hebben. Ook dit verschijnsel
verdwijnt vanzelf.
Wij raden u aan de eerste dagen zachte en koele voeding te gebruiken.
Houdt u zich verder één tot twee weken rustig. De werkonbekwaamheid bedraagt 10 à 14
dagen.
Mocht u onverhoopt een forse nabloeding krijgen, zoek dan direct contact met uw huisarts,
uw NKO-arts of de dienst Spoedgevallen.
Slotwoord
Het is niet mogelijk om in een voorlichtingsfolder alle details voor elke situatie te beschrijven.
Als u meer inlichtingen wenst, kan u zich steeds tot uw arts wenden.

Source: http://www.neuskeeloorgeel.be/amandelen.pdf